Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Μπροστά στό Σταυρό τοῦ Κυρίου

Μπροστά στό Σταυρό τοῦ Κυρίου

Κύριε ἐπί τοῦ Σταυροῦ ἀνυψούμενος

δέεσαι γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου

καί παρέχεις συγχώρηση στούς ἐχθρούς σου

μέσα στό πόνο τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς Σου

ἀπό τήν ἀσπλαγχνία τῶν Ἰουδαίων.

Κύριε ἐλέησόν μας βλέποντάς σε κρεμάμενον

καί τό αἷμα Σου νά τρέχει σ’ ὅλο τό σῶμα Σου

καί βοῶ μέσα ἀπό τήν καρδιά μου:

Κύριε ἡ ἀνεξικακία σου καί ἡ μακροθυμία Σου

δέν λύγισε τίς καρδιές τῶν Ἰουδαίων

ἀλλά ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός πῶς νά σέ κοιτάξω

πού ἔδωσες τό αἷμα Σου γιά τή δική μου σωτηρία

καί ὅλου τοῦ κόσμου.

Κύριε μου, ἡ ψυχή μου εἶναι περίλυπος

μπροστά στό μυστήριο τῆς εὐσπλαγχνίας Σου

καί τῶν σεπτῶν παθῶν Σου.

Συγκλονίζομαι μπροστά στό Σταυρό Σου

μέ τήν λόγχη κεντηθεῖσα τῇ πλευρᾷ σου

ἀλλά πρόσφερες ἀθανασία στούς ἀνθρώπους

μέ τήν ἀναστάση σου καί ἐγένετο

ὁ Σταυρός Σου ζωή γιά μᾶς τούς ἁμαρτωλούς.

Κύριε ἡ ἀγάπη τοῦ σταυροῦ Σου

ὁδήγησε ληστήν στόν παράδεισον

μέ ἕναν λόγο του «Μνήσθητι ἡμῶν Κύριε,

ὅταν ἔλθεις ἐν τῇ βασιλείᾳ σου»

Κύριε, μνήσθητι καί ἡμῶν, Σῶτερ, ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου.

Κύριε, ἡ ψυχή μου πονᾶ ἀπό τό σταυρό τῆς σωτηρίας Σου.

«Ἐσταυρώθης δι’ ἐμέ, ἵνα πηγάσῃς τήν ἄφεσιν,

ἐκεντήθης τήν πλευράν, ἵνα κρούνους ζωῆς ἀναβλύσης μοι»

καί βλέπω τά Σεπτά πάθη Σου,

θλίβομαι γιά τήν ἄδικον σφαγήν σου

καί δέομαι γιά τή σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Μνήσθητι μου Κύριε ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλεία Σου.

Ὑψώθεις ἐν τῷ Σταυρῷ καί τόν θάνατον τῆς ἁμαρτίας λύσας

δέξου τήν μετάνοια μου ὡς τοῦ ληστῆ καί πρόσφερε

τήν φιλανθρωπία σου στόν κόσμο μέ τήν ἄπειρον εὐσπλαγχνία σου.

Μνήσθητί μοι, ὅταν ἔλθεις ἐν τῇ βασιλεία Σου.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν.

Κύριε φώτισόν με διά τοῦ Σταυροῦ Σου.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ σῶσόν με.

Κάθε μέλος τοῦ σώματος Σου πονοῦσε

ἀπό τήν κακία τῶν δημίων σου·

δεχόμενος ραπίσματα στίς σιαγόνες σου,

ἐμπτύσματα στό Θεῖο πρόσωπό Σου,

ἀκάνθινο στεφάνι ἐπί τῇ κεφαλῇ Σου,

ὄξος ἐπί τοῦ στόματος Σου,

φραγγέλωσιν ἐπί τῶν νώτων Σου,

κάλαμον ἐπί τῇ χειρί Σου,

ὅλο τό Σῶμα Σου ἐκτεταμένον ἐπί τῷ Σταυρῷ,

μέ καρφιά τέσσερα στούς Τίμιους πόδας Σου

καί στάς ἀχράντους χεῖρας Σου,

καί μέ τήν πλευρά κεντημένη ἀπό λόγχη.

Κύριε μου, φοβερές οἱ στιγμές τοῦ πόνου σου

πάνω στόν Σταυρό

καί ἡ μήτηρ σου βοοῦσε θεωροῦσα ἐσταυρωμένον.

Ἔπαθες γιά τή σωτηρία ἡμῶν,

γιά νά μᾶς ἐλευθερώσεις ἀπό τό θάνατο τῆς ἀμαρτίας

καί νά μᾶς ἀνοίξεις τό δρόμο πρός τόν παράδεισο.

Ὁ κτίστης τοῦ κόσμου ταπεινώνεται

καί ὑψοῦται ἐπί τῷ σταυρῷ ὡς κακοῦργος

γιά νά παραδώσει τό πνεῦμα Του στόν

οὐράνιον Πατέρα Του

μέ τόν τελευταῖον λόγον Του

«Τετέλεσται».

Ὁ ἥλιος ἐσκοτίσθη,

ἡ γῆ ἐσαλεύθη,

οἱ τάφοι ἠνεώχθησαν,

οἱ ἅγιοι ἀνεστήθησαν.

Μέγα θαῦμα ἐγένετο

καί ο ἑκατόνταρχος ὁμόλογησε:

«Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱός ἦν οὗτος».

Μακρόθυμε Κύριε,

δέξου τήν ἱκεσία τοῦ ἁμαρτωλοῦ δούλου σου

καί σῶσον ἡμᾶς ἀπό κάθε πάθος

καί λύτρωσέ με ἀπό κάθε ἁμαρτία

δίνοντας τή καρδιά μου

ὡς μῦρον γιά τόν ἐνταφιασμόν σου

δείχνοντας ἐλάχιστα τήν ἀγάπη μου

πρός Σέ Κύριε, φιλάνθρωπε

καί ἐλεήμων.

Κύριε μου,

εἶσαι ἡ πηγή τῆς ζωῆς μου,

ἡ λατρεία τῆς καρδιᾶς μου,

ὁ πόθος τῆς ψυχῆς μου,

ἡ ἁγνότητα τοῦ νοῦ μου.

Ἀπαύστως σ’ ἀγαπῶ.

Ἀγαλλιᾶται ἡ ψυχή μου

στήν ἐνθύμηση τοῦ ἁγίου ὀνόματός Σου

καί δέν παραλείπω νά λέγω:

Κύριε ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν

καί σῶσον με ἀπό τά δεινά πάθη τῆς ψυχῆς μου.

Πλαστουργέ τῆς ζωῆς μου

κατάπεμψε τό φῶς τοῦ Σταυροῦ Σου

στήν ψυχή μου γιά νά ζήσω τήν στοργική

ἀγάπη τῆς καρδιᾶς Σου.

Ζῶ μέσα στή Θεϊκή ἀγάπη Σου

μέ μυστήριον καινόν

καί δέν παραλείπω νά σ’ εὐχαριστῶ

κάθε λεπτό τῆς ζωῆς μου.

Τά στίγματα τῆς ἀγάπης Σου

εἶναι χαραγμένα μέσα στήν καρδιά μου

πού ἀναβλύζουν μῦρον εὕοσμον

καί ἀναπαύεις τήν ψυχή μου

μέ τό ἀνέσπερον φῶς τῆς Τριαδικῆς Θεότητος.

Γευόμενος τήν ἄπειρην ἀγάπη Σου

ταπεινά σέ παρακαλῶ

μήν μέ ἐγκαταλείπεις ἐν καιρῷ πειρασμῶν,

ἀλλά ἡ φωτεινή παρουσία Σου

νά ζεῖ μέσα μου μέ φλόγα δυνατή,

πού νά μήν ἐξασθενεῖ ἀπό τίς ἐπιθέσεις

τῶν δαιμόνων ἀλλά νά αὐξάνεται,

γιά νά φανεῖ ἡ προστασία Σου

καί ἡ δική μου ἀδυναμία.

Κύριε μου, θλίβομαι γιά τά Σεπτά Πάθη Σου

καί ἡ καρδιά μου πονᾶ ἀπό τίς ἀδικίες στό

Θεῖο Πρόσωπό Σου.

Κύριε ὁ Σταυρός σου γίνεται δύναμη

στό δικό μου μικρό σταυρό, πού ἀτενίζοντας Σε

νοιώθω πιο δυνατός μέσα ἀπό τή δύναμη

τῆς φωτεινῆς παρουσίας σου

στή ἁμαρτωλή ζωή μου.

Κύριε, ἐλέησόν με!

Κύριε, ἐλέησόν με!

Κύριε, ἐλέησόν με!