Προσευχή πρός τήν Παναγία Θεοτόκο
Θεοτόκε Παρθένε, ἡ γεννήσασα τόν μονογενή Υἱό τοῦ Θεοῦ, ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, ἡ σωτηρία τῶν εὐλαβῶν καί ἡ πύλη τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ὑπερδεδοξασμένη Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί Βασίλισσα τῶν οὐρανῶν, ἡ καταφυγή καί προστασία μου, ἐλέησόν με, δέομαι μέ συντετριμμένη καρδιά γιά τή σωτηρία τῆς ἁμαρτωλῆς ψυχῆς μου καί σέ παρακαλῶ:
Τήν ψυχή μου κατερύπωσα ἀπό λογισμούς αἰσχρούς ὁ πανάθλιος καί προστρέχω μέ πόθο στό θεῖο ἔλεός Σου νά μέ ἐλευθερώσεις ἀπό τίς θλίψεις μου. Προσπίπτω καί κραυγάζω: Δέξαι, ἐμένα τόν ἁμαρτωλό ὡς τόν ἄσωτον Υἱόν κοντά Σου, ὡς στοργική μητέρα τοῦ ἐλέους. Μήν ἐγκαταλείπεις τόν ἁμαρτωλό καί τιποτένιο δοῦλο Σου, ἀλλά ὡς ἱκέτης σέ παρακαλῶ, ἅπλωσε τή θείαν χάριν σου στήν καρδιά μου, γιά νά νιώσει τή θεία προστασία σου.
Ρῦσαι με ἀπό κάθε συμφορά καί ἔμπλησον μέ εἰρήνη θεϊκή τήν καρδιά μου. Δρόσισον καί φώτισον τήν ψυχή μου, μόνη Κεχαριτωμένη, πηγή τοῦ ἐλέους, Πανάμωμε. Ἴασε τίς ἀσθένειες τοῦ σώματός μου καί ἐξάρπασόν με ἀπό τίς παγίδες τῶν πονηρῶν πνευμάτων, πού ὕπουλα μηχανεύονται τήν καταδίκη μου. Μή μέ ἀφήνεις μόνο μέσα στίς φλόγες τῶν πειρασμῶν μου καί τόν κλύδωνα τῶν παθῶν μου, ἀλλά γενοῦ φωτεινή ἀσπίδα στή ζωή μου. Ἔμπλησον μέ εὐφροσύνη τήν καρδιά μου. Σῶσον με καί ἐλέησόν με μέ τήν εὐλογία Σου. Σκέπασόν με ὑπό τήν σκέπη τῶν ἁγίων ἀγγέλων Σου.
Ἄχραντε Μητέρα τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με καί κάνε με ἄτρωτον ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν δαιμόνων καί δυνατό, γιά νά νικῶ τήν ἀδυναμία τῆς σαρκός μου. Ἀπάλλαξον τόν δοῦλον Σου ἀπό τίς ἐπιθέσεις κακῶν καί φθονερῶν ἐχθρῶν καί ἔκτεινε τή χεῖρα σου ὡς στρατηγός, νά φυλάττει τό ἀδύναμο πλάσμα Σου.
Προσπίπτω καί βοῶ, Δέσποινα, Κυρία τῶν ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων, βοήθησόν με καί ὁδήγησόν με ταχέως στήν ἀσφάλεια τοῦ Θεϊκοῦ Φωτός, ὅπου ἡ εἰρήνη καί ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ λάμπουν παντοτινά. Σέ σένα στηρίζω τή σωτηρία μου καί τήν ἐλπίδα τῆς ψυχῆς μου. Μήν ἀφήνεις τήν καρδιά μου στό σκοτάδι, ἀλλά φώτισέ την μέ τήν ὁλόλαμπρη θεία χάρη σου, ὥστε κάθε ἐχθρός μου νά ἐκδιωχθεῖ στή φανέρωσή της. Ἀμέτρητο τό πέλαγος τῆς εὐσπλαγχνίας Σου σέ μένα, ἀλλά δέν παύω νά σέ παρακαλῶ νά μέ ἐνισχύεις στή ζωή μου. Οἱ κίνδυνοι εἶναι πολλοί. Ἡ εὐλογία σου περίσσεια.
Θρηνῶ γιά τή θλῖψη πού σοῦ προσφέρω μέ τήν ἁμαρτωλή ζωή μου. Ἀλλά ἀκατάπαυστα δέομαι στό λιμένα τῆς βοηθείας Σου, στό καταφύγιο τῆς προστασίας σου, νά σώζεις τήν ψυχή μου.
Καταξίωσόν με, νά σώζομαι στή σκέπη Σου, γιά νά μήν εὑρεθῶ ὁ ἄμοιρος στό δρόμο τῆς ἀπωλείας, στό σκοτάδι τῆς ἀβύσσου τῶν πονηρῶν δαιμόνων. Ὁ δόλιος ἐχθρός μέ κινήματα σαρκικά, προσπαθεῖ νά μέ καταβάλει φθονερά, γιά νά φθείρει τή ψυχή μου. Θερμά σέ παρακαλῶ, μ’ ὅλη τή καρδιά μου, θανάτωσε τό βδελυρό δράκοντα πού ζητᾶ τόν ἀφανισμό μου καί σῶσε με ἀπ’ αὐτόν ἐν ὕπνῳ ἤ ἐν ἐγρηγόρσει. Ἀλλά ἡ δέησή μου σέ Σένα, Παναγία Μητέρα μου, συντρίβει τίς δόλιες προσπάθειές του. Σέ εὐγνομονῶ, σέ εὐχαριστῶ ἀπείρως καί δοξάζω τήν Ζωοποιόν Ἁγίαν Τριάδα διά σοῦ, Παναγία Γρηγοροῦσα.
Μητέρα, εὐλογημένη, λῦσαι κάθε δεσμό κακίας, φθόνου καί δαιμονικῆς ἐνεργείας. Ἐπικαλοῦμαι τή θεία προστασία Σου μέ θερμή δέηση, νά μέ σώσεις ἀπό δεινά καί κακώσεις πού φθείρουν τό σῶμα καί τήν ψυχή μου. Μήν μέ ἀφήνεις νά μέ καταλαμβάνει ὁ ὕπνος τῆς ἀμελείας, τῆς περιεργείας, τῆς κατακρίσεως, τῆς ὀργῆς καί τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν, ἀλλά στήριξέ με μέ τό Φῶς τοῦ Θεοῦ.
Μητέρα τοῦ Φωτός, τούς ὀφθαλμούς τῆς καρδίας μου φώτισε καί τήν ἀσθενοῦσα ψυχή μου ζωοποίησε ἀπό τήν ἁμαρτίαν. Δῶσε μου συντριβήν καρδίας καί λόγους μετανοίας, ὥστε μέ τήν φιλάνθρωπον εὐλογία Σου νά λυτρωθῶ ἀπό βέβηλους λογισμούς, ἵνα νοῦς θεοσεβής ἐγκατοικήσει στήν καρδία μου.
Κυρία τοῦ Παντός, Δέσποινα Θεοτόκε, τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως, γενοῦ μεσίτρια τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς, ὅταν εὑρεθῶ ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, ἵνα λυτρωθῶ τῆς αἰωνίου κολάσεως καί κατοικήσω στήν ἄκρη τοῦ παραδείσου. Μήν παραβλέψεις αὐτήν τή δέησή μου, ὡς ἱκέτης σέ παρακαλῶ, εὐλογημένη Μητέρα τοῦ ἐνσαρκωμένου Θεοῦ.
Πανύμνητε, διά τῶν πρεσβειῶν Σου, παράσχου μοι τήν σωτήριον σκέπη Σου καί ἀεί νά δοξάζεται τό Πανάγιον Ὄνομά Σου, χάριτι τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΜΗΝ.
